BOEM!
Door: Anne Luijten
Blijf op de hoogte en volg Anne
20 April 2014 | Verenigde Staten, Walnut
Ik zei het al in mijn vorige verslag: ik ben in betere vorm dan ooit. Dat is heel gaaf om te voelen, en ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik me ooit eerder zo goed heb gevoeld voor zo'n lange tijd. Trainingen draaien goed en makkelijk, ik herstel snel, ben fit... En dat uitte zich gisteren in een geweldige 5000m.
Woensdag vertrokken we al naar Mount Sac, wederom in California. En daar zaten we dan, de hele donderdag, en de hele vrijdag, totdat ik eindelijk vrijdagavond om 10 uur mocht lopen. Gelukkig wist ik dit nog van vorig jaar, en op zich kan ik me best vermaken met huiswerk maken, naar de winkel lopen voor lunch, middagdutje, loslopen etc. Maar het was toch wel fijn toen ik dan eindelijk mocht! Op donderdag hoorde ik van Ian dat hij mij en een teamgenootje omgeswitchd had, zodat ik in de A-serie in plaats van de B-serie liep (mijn teamgenootje heeft een sneller PR waardoor ze in de snelle serie terecht kwam maar is niet zo goed in vorm als ik). Erg fijn!
De race voelde erg goed. Ian had me meegegeven om nu eens een keer rustig te starten, zeker omdat dit de snelle serie was. Uiteindelijk ging het in het begin eigenlijk een beetje langzaam, maar doordat ik achteraan liep kon ik wel mooi al het duw-en trekwerk vermijden. Voor me werden meisjes van baan 1 naar 3 en teruggeduwd en liepen ze 5-dik, maar ik had nergens last van en kon lekker mijn rondjes blijven lopen. Op de 3km kwamen we eigenlijk te langzaam door, in 10.00min (16.40min schema). Maar Ian probeert ons al het hele seizoen duidelijk te maken dat we niet op een tijd moeten lopen maar moeten racen, en dat lukte goed: ik kon eigenlijk heel makkelijk het ene na het andere meisje oprapen. Met nog 1 ronde te gaan gaf ik alles, en met een laatste ronde in 73sec werd ik 3e in 16:32.42, een pr van 39sec. Wat een verschil met vorig jaar, toen ik op de 3km niet eens veel langzamer doorkwam, maar vrij snel daarna het kaarsje uitging!
De grote vraag is nu: is dit genoeg voor Regionals? Mijn plannen voor het seizoen liepen tot deze wedstrijd, en maandag of dinsdag ga ik met Ian om de tafel zitten om de rest van het seizoen te bespreken. Ik wil het liefst zo snel mogelijk een 1500m lopen omdat ik weet dat ik zo veel sneller kan dan die 432. Maar wellicht dat ik over een maand op de Conference-wedstrijd ook nog een 5000m loop, waarin ik dan met mijn teamgenootjes Merel en Sanna naar zo dik mogelijk onder 1630 wil lopen. Dit omdat ik met deze tijd gewoon niet weet of ik wel of niet naar Regionals ga (Simpele versie: de snelste 48 meiden van de West-Region mogen naar Regionals, maar veel meiden kwalificeren zich op meer dan 1 afstand en kiezen pas op het laatst wat ze gaan lopen. Zo kun je dus 60e op de lijst staan en uiteindelijk door alle 'scratches' toch de top48 halen. Helaas verschilt het elk jaar heel erg wat je moet lopen om die top48 te halen en vind je dat pas iets van anderhalve week van te voren uit. Vorig jaar was ik met deze tijd als nummer 47 of 48 binnen geweest.)
We zien het allemaal wel, ik ben in ieder geval enorm blij met deze tijd en met het sterke gevoel wat ik had in de race! Dit is mijn eerste echte grote Amerikaanse PR, en ik heb het gevoel dat na 3 semesters hier de puzzelstukjes eindelijk in elkaar zijn gevallen. Mijn trainer weet nu (meer dan ik!) hoe ik 'werk' en wat ik nodig heb om hard te lopen. Benieuwd naar de rest van het seizoen, maar nu eerst even goed herstellen!
Woensdag vertrokken we al naar Mount Sac, wederom in California. En daar zaten we dan, de hele donderdag, en de hele vrijdag, totdat ik eindelijk vrijdagavond om 10 uur mocht lopen. Gelukkig wist ik dit nog van vorig jaar, en op zich kan ik me best vermaken met huiswerk maken, naar de winkel lopen voor lunch, middagdutje, loslopen etc. Maar het was toch wel fijn toen ik dan eindelijk mocht! Op donderdag hoorde ik van Ian dat hij mij en een teamgenootje omgeswitchd had, zodat ik in de A-serie in plaats van de B-serie liep (mijn teamgenootje heeft een sneller PR waardoor ze in de snelle serie terecht kwam maar is niet zo goed in vorm als ik). Erg fijn!
De race voelde erg goed. Ian had me meegegeven om nu eens een keer rustig te starten, zeker omdat dit de snelle serie was. Uiteindelijk ging het in het begin eigenlijk een beetje langzaam, maar doordat ik achteraan liep kon ik wel mooi al het duw-en trekwerk vermijden. Voor me werden meisjes van baan 1 naar 3 en teruggeduwd en liepen ze 5-dik, maar ik had nergens last van en kon lekker mijn rondjes blijven lopen. Op de 3km kwamen we eigenlijk te langzaam door, in 10.00min (16.40min schema). Maar Ian probeert ons al het hele seizoen duidelijk te maken dat we niet op een tijd moeten lopen maar moeten racen, en dat lukte goed: ik kon eigenlijk heel makkelijk het ene na het andere meisje oprapen. Met nog 1 ronde te gaan gaf ik alles, en met een laatste ronde in 73sec werd ik 3e in 16:32.42, een pr van 39sec. Wat een verschil met vorig jaar, toen ik op de 3km niet eens veel langzamer doorkwam, maar vrij snel daarna het kaarsje uitging!
De grote vraag is nu: is dit genoeg voor Regionals? Mijn plannen voor het seizoen liepen tot deze wedstrijd, en maandag of dinsdag ga ik met Ian om de tafel zitten om de rest van het seizoen te bespreken. Ik wil het liefst zo snel mogelijk een 1500m lopen omdat ik weet dat ik zo veel sneller kan dan die 432. Maar wellicht dat ik over een maand op de Conference-wedstrijd ook nog een 5000m loop, waarin ik dan met mijn teamgenootjes Merel en Sanna naar zo dik mogelijk onder 1630 wil lopen. Dit omdat ik met deze tijd gewoon niet weet of ik wel of niet naar Regionals ga (Simpele versie: de snelste 48 meiden van de West-Region mogen naar Regionals, maar veel meiden kwalificeren zich op meer dan 1 afstand en kiezen pas op het laatst wat ze gaan lopen. Zo kun je dus 60e op de lijst staan en uiteindelijk door alle 'scratches' toch de top48 halen. Helaas verschilt het elk jaar heel erg wat je moet lopen om die top48 te halen en vind je dat pas iets van anderhalve week van te voren uit. Vorig jaar was ik met deze tijd als nummer 47 of 48 binnen geweest.)
We zien het allemaal wel, ik ben in ieder geval enorm blij met deze tijd en met het sterke gevoel wat ik had in de race! Dit is mijn eerste echte grote Amerikaanse PR, en ik heb het gevoel dat na 3 semesters hier de puzzelstukjes eindelijk in elkaar zijn gevallen. Mijn trainer weet nu (meer dan ik!) hoe ik 'werk' en wat ik nodig heb om hard te lopen. Benieuwd naar de rest van het seizoen, maar nu eerst even goed herstellen!
-
20 April 2014 - 02:22
Tom :
Ik ben trots op jou zusje! ik heb heel veel zin in dat je weer naar Nederland komt! nog even wachten... we love you
. Top Prestatie!
-
20 April 2014 - 08:25
Anja:
Hai Anne,
Een bevestiging van je gevoel en trainingsarbeid. Zoals gezegd was het een prachtige race, fijn dat we jouw wedstrijden steeds kunnen zien. Vrolijk Pasen meisje, als je nog paaseitjes over hebt is het nu de tijd om ze te verstoppen voor je teamgenoten.
Je trotse mamsie -
20 April 2014 - 08:30
Opa Luijten:
Ha Anne, zo eindelijk tevreden. Wat leuk om zo'n enthousiast verhaal te lezen. Nu, fijn hoor, gefeliciteerd !
En nu maar doorgaan, maar je moet ook tegen teleurstellingen kunnen. Veel liefs, OMA en OPA -
21 April 2014 - 22:23
Sonja:
Hoi Anne,
Lekker dat je zo goed op koers blijft en je na afloop van zo'n 5000 m. niet stuk zit. Het komt vast goed met plaatsing voor de Regionals, zeker nu je zo lekker op dreef bent.
See you, So(o)n! -
22 April 2014 - 20:59
Tante Els:
Moeten we toch maar gaan sparen voor de olympische spelen??
Ohh je loopt zo goed op paaseitjes begrijp ik van je moeder. Nou dat weten we dan voor volgende jaar!
Gefeliciteerd met je pr. Oom klaas is zwaar onder de indruk.
els -
23 April 2014 - 21:37
Inge Klaassen:
Hoi Anne, ik heb je race gekeken, zag er top uit hoor. Het wachten beloond! Gefeliciteerd met je mooie tijd. Op naar je volgende PR. Groeten Inge (moeder van Jip) -
24 April 2014 - 23:18
Inge:
Hoi Anne,
Wat enorm goed van je. De krant gehaald! Van je moeder heb ik begrepen dat ze het stukje al naar je heeft doorgestuurd.Gefeliciteerd, nu op naar het volgende record? Liefs van ons allemaal. Inge -
03 Mei 2014 - 21:41
Yvar:
Klasse Anne, je hebt even je tijd nodig gehad om de juiste balans te vinden met je trainer/coach, en nu zo'n super resultaat. Wat een progressie!!! Hopen dat het nog een goed vervolg kan krijgen. Blijf goed op jezelf passen en luister naar je lichaam!
Groeten van ons allemaal uit Geldrop
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
