BYU Autumn Classic 5k

Jullie zaten natuurlijk al met smart te wachten tot ik eens tijd zou vinden om wat over mijn race te schrijven. Ik heb morgen een theologie test maar aangezien schrijven over mijn race -die behoorlijk goed ging- heel wat leuker is dan lezen in artikelen getiteld 'God beyond all Names', 'Biblical Criticism', 'Dei Verbum', en 'Social Context of the Bible', besteed ik mijn tijd liever hieraan.

Vrijdagmiddag gingen we met 7 meiden, 7 jongens, en 2 coaches met het vliegtuig naar Utah. We zaten in een prachtig hotel waar we helaas niet veel van hebben meegekregen, want de volgende dag moesten we al om 11 's ochtends racen. Het doel was vooral 'toughness' te tonen: we liepen immers op het thuisterrein van onze grote concurrent BYU en ook de hoogte zou ons niet gaan helpen.

We moesten 3 rondes, steeds eindigend met een ronde op de atletiekbaan. Afgesproken was om -vanwege de hoogte- niet te hard te starten, maar dat hadden onze tegenstanders ook bedacht en dus liep mijn teamgenootje Laura al snel aan kop. Ik zat lekker aan het eind van de kopgroep van 10 en kon goed controleren. Eerste ronde ging erg gemakkelijk, daarna werd het zwaarder en moest ik de groep laten gaan. Er zaten echter 2 BYU loopsters voor me, en in de laatste km lukte het me toch nog om een extra versnelling in te zetten en kon ik hen verslaan. Zo werd ik 8e in totaal en 3e van het team. Als team hadden we het enorm goed gedaan: we werden 2e op slechts 2 punten van BYU. Na de race werd de top-10 gehuldigd en tijdens het uitlopen kreeg ons team allemaal felicitaties. Ian was ook helemaal vrolijk want dit is een erg goed uitgangspunt voor de rest van het seizoen.

De race was dus enorm gaaf! Het gaafste van crossen in Amerika is toch wel dat je als team loopt - iets wat in Nederland, op het EK Cross na dan, niet wordt gedaan. Ook al loop je 5e van het team, je bent net zo belangrijk als de nummer 1 want jij kan het verschil maken tussen winnen of verliezen. Dit geeft toch nog wel een extra kick om toch te proberen nog 1 meisje meer te verslaan.

Ik weet niet of het toch door de hoogte kwam (waar ik tijdens de race eigenlijk niks van gemerkt had), maar na afloop was ik voor de rest van de dag compleet gesloopt. Gelukkig hoefden we niets intensief meer te doen: we zijn lekker Salt Lake City ingegaan waar we Temple Square hebben bezocht. Dit is een terrein vol met kerken en andere gebouwen van de Mormonen. Behoorlijk interessant om te zien dus! Daarna zijn we de Starbucks ingedoken. Gelukkig maar, de koffie voorkwam dat ik ter plekke in slaap viel.

Conclusie: de trainingen gaan enorm goed, mijn eerste cross van het seizoen was heel gaaf en naast met hardlopen gaat het verder ook heel goed met me! Ik heb enorm zin in de volgende wedstrijd, een 5km op een vlak golfparcours over 2 weken. Ik zal wat foto's van de race bij dit verslag plaatsen. De race is ook gefilmd: http://www.youtube.com/watch?v=i8u98XlcuEA

Liefs,
Anne