Nederlandse visite!

Mijn vorige verslag was niet het meest vrolijke. Het feit dat ik vanochtend 80 minuten heb gelopen zegt denk ik wel genoeg: het gaat de goede kant op met mijn schenen! Ik zal niet zeggen dat het 100% genezen is, maar ik heb het flink goed onder controle. Zolang ik verstandig train (dus nee, geen 90-95' zoals ik dat gewend ben op zondag!) en af en toe een dagje alternatief train kom ik er vast snel helemaal vanaf! En ach.. ik heb flink wat van de omgeving gezien en Portland wat beter verkend. Mijn school heeft een eigen bikeshop waar ik twee weekenden een fiets heb geleend en toen heb ik wat mooie tochtjes gemaakt! Fietsen kan ik wel, als ik nou ook nog behoorlijk kon zwemmen zou een triathlon me wel wat lijken.. Maar helaas, ik vrees dat het zwemdeel in schoolslag afwerken niet een heel snelle tijd gaat opleveren ;)

Gisteravond ben ik met de bus en de trein naar Portland Airport gegaan, waar ik om 8:30 uur eindelijk mijn paps en mams weer zag!! Heerlijk, om ze 'in het echt' te zien en te omhelzen!
Vervolgens zijn we doorgegaan naar de autoverhuur en heb ik ze naar mijn universiteit geleidt. Toen zijn ze snel naar hun hotel gegaan, want ze hadden er natuurlijk een heeellee lange dag op zitten!

Maar vandaag leek het alsof de jetlag mijn ouders had overgeslagen, want ze stonden vrolijk om 8:30 uur klaar voor de lange duurloop in Forest Park! Achter het busje aan richting het bos, waar mijn vader vrolijk 80 minuten met mij en mijn teamgenootjes meeliep! Ook mams ging op stap, maar toen we terugkwamen was ze nergens meer te bekennen... Natuurlijk, verdwaald! Pap in de auto de omgeving rondgecrosst en na een tijdje kwam de auto gelukkig terug met twee personen erin: mams was terecht! Pap en ik waren behoorlijk bang dat we haar voorlopig niet zouden vinden, maar mam is wel gewend aan verdwaalpartijen: 'Ik wist toch dat jullie me wel kwamen zoeken!'
Daarna hebben we heerlijk gebrunchd in het campus-restaurant en heb ik een deel van de campus en de dorm laten zien.
Ik voelde me net jarig toen ik de tas met kleding (die niet meer in mijn tas paste in augustus) en lekkers open maakte: genoeg Sinterklaasvoedsel om mijn hele team van lekkers te voorzien, snoep van oma, een superlieve kaart van mijn Olympus'70 team.. Echt leuk!

Toen de bus naar downtown gepakt, waar we over de Saturday Market zijn gelopen, Frozen Yoghurt hebben gegeten en de mega Powell's bookstore bezocht hebben. Toen we weer terug op de campus waren zijn we wat boodschappen gaan doen (joehoe, ik heb eindelijk een waterkoker! Dat wordt thee en soep maken, geweldig!) en we hebben de dag afgesloten in een leuk restaurant met heerlijk eten in St. Johns!